آشنایی کامل با رشته نینجوتسو

به طور کلی ، به کسانی که مهارت های رشته نینجوتسو را آموزش دیده و بر آن ها تسلط داشته باشند ، نینجا گفته می شود. به نوعی می توان گفت که نینجا ها تحت آموزش های بسیار سخت و طاقت فرسا قرار می گرفتند ، تا به عنوان ماموران مخفی ، به اربابان قدرتمند ژاپنی خدمت کنند. نینجا ها با استفاده از روش های مختلفی با دشمنان خود می جنگیدند و به عبارتی می توانستند از هر وسیله ای یک سلاح ساخته و از آن بر علیه دشمنان خود استفاده کنند. نینجا های ژاپنی را می توان پیشگامان کماندوهای بریتانیایی در جنگ جهانی دوم و همین طور نظامیان گرین برتز آمریکایی دانست.

همان طور که می دانید ، نینجا ها عمدتا” در نفوذ و انجام عملیات هایی در پشت خطوط دشمن مهارت داشتند ؛ به همین دلیل است که برای انجام موفقیت آمیز ماموریت های خود و همین طور زنده ماندن ، باید مهارت هایی تحت عنوان نینجوتسو را می آموختند. آموزش رشته نینجوتسو شامل ۴ بخش اصلی است که عبارتند از: سلاح های نینجا ، تمرینات جسمی و روحی ، سموم و و ابزارآلات ویژه و در نهایت ، تکنیک هایی برای جاسوسی و ترور ، که در ادامه این مقاله به طور مفصل هر کدام از این بخش ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

سلاح های نینجا!

نینجا ها در گروه های کوچکی فعالیت می کردند که در آن ، هر یک از جنگجویان بر مهارت های خاصی از نینجوتسو ویا نحوه کار با سلاح های ویژه ای ، تسلط کامل داشت. همان طور که می دانید ، نینجا ها طیف گسترده ای از سلاح ها را داشتند که به دلیل این گستردگی ، طبیعی بود که برخی از افراد در کار با سلاح های خاصی مهارت پیدا کنند. البته باید توجه داشت که همه ی نینجا ها در کار با شمشیر ، نیزه و تیر و کمان بسیار ماهر بودند.

-شوکو

یکی  از سلاح های معروف و همین طور پر استفاده در بین نینجا ها شوکو نام دارد. این سلاح را می توان نوعی دستکش در نظر گرفت که بر روی خود دارای تیغه هایی تیز و برنده بوده است. با استفاده از این سلاح ، نینجا ها می توانستند در نبردهای نزدیک و تن به تن ، خیلی سریع به حریف مقابل آسیب وارد کرده و بر او غلبه کنند. علاوه بر این ، شوکو کاربرد های دیگر نیز داشت ، به طور مثال ، با استفاده از آن ، خیلی سریع تر و چالاک تر می توان از درخت ها بالا رفت.

-کال تروپ

همان طور که از تصویر این سلاح نیز مشخص است ، کال تروپ به نوعی میخ های چند طرفه گفته می شده است ، که نینجا ها در زمان فرار ، برای کم تر کردن سرعت جنجگویانی که در تعقیب آن ها بودند استفاده می کردند. در این نوع سلاح ، صرف نظر از این که بر روی چه نوع سطحی پرتاب شود ، همیشه یکی از میخ ها به سمت بیرون است ، که می توانست برای کند کردن حرکت و یا حتی توقف کامل تعقیب کننده کافی باشد.

-شوریکن

شوریکن یا ستاره چند پر نینجا ها ، یکی دیگر از سلاح های محبوب و مشهور این جنگجویان ژاپنی است ، که امروزه نیز در باشگاه های رزمی رشته نینجوتسو ، نحوه کار با آن ها به علاقمندان آموزش داده می شود. در استفاده از این نوع سلاح ، پرتاب سریع و همین طور هدف گیری دقیق بسیار از اهمیت برخوردار است ، به طوری که نینجا ها تمرینات بسیار زیادی را بر روی درختان انجام می دانند.

-کیوکتسو شوگی

این نوع سلاح نیز توسط نینجا ها بسیار مورد استفاده قرار می گرفت. در کیوکتسو شوگی ، یک سر طناب به حلقه ای فلزی و سر دیگر آن به یک چاقوی دو سر (مطابق با تصویر زیر) متصل می شد. نینجا ها قسمتی از این سلاح که دارای حلقه ی فلزی بوده است را به سمت دشمن پرتاب کرده و به دور بازوی او می پیچیدند ، سپس حریف را به سمت خود کشیده و با استفاده از لبه ی منحنی چاقو ، ابتدا گلوی او را زخمی کرده و سپس با تیغه دیگر ، به یکی از نقاط حساس بدن ضربه می زدند.

علاوه بر این ، شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، گاهی اوقات هدف از پرتاب حلقه فلزی پرت کردن حواس حریف و سپس حمله سریع و برق آسا به سمت او بود.

-چوب بامبو

در بیشتر اوقات ، از چوب های بامبو به عنوان یک دستگاه پرتاب دارت های سوزنی استفاده می شده است. به این صورت که قسمت داخلی چوب بامبو خالی شده و سپس تعدادی دارت سوزنی در آن قرار می گرفت. علاوه بر این ، نینجا ها از چوب های بامبو تو خالی برای پنهان شدن در آب و در عین حال نفس کشیدن ، استفاده می کردند.

-مواد منفجره

نکته جالب این جاست ، که نینجا ها در کار با مواد منفجره نیز مهارت بسیار زیادی داشتند. به طور مثال آن ها از نارنجک های دودزا ، مین و نارنجک های نوری برای گیج کردن حریف های خود در هنگام فرار استفاده می کردند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید نینجا ها با استفاده از بامبو ، نوعی تفنگ (باروتی) ساخته بودند ، که برد فشنگ های آن تا ۱۸ متر نیز می رسید.

تمرینات نینجوتسو!

نینجا ها برای یادگیری تکنیک های رشته نینجوتسو ، به اردوگاه های مخفی ، که اغلب در کوه ها برپا می شد می رفتند و تمرینات بسیار سخت و طاقت فرسایی را پشت سر می گذاشتند. مدارس یادگیری فنون نینجوتسو در سراسر ژاپن پراکنده شده بودند ، اما بیشترین مدارس ، در استان های ایگا و گوکا قرار داشت.

آموزش مهارت ها در این رشته رزمی ، به صورت روزانه بوده و در آن مهارت هایی مانند: شمشیر زنی ، کار با تیر و کمان ، نیزه ، عبور از رودخانه ، سوارکاری ، آموزش استفاده از سلاح های خاص و… به جنگجویان آموزش داده می شد.

سیکو فوجیتا که ادعا می کرد ، چهارمین استاد مدرسه نینجوتسو در استان کوگا بوده است ، در سخنان خود می گوید: نینجا ها می توانستند ۳۶۵ کیلومتر را در عرض سه روز پیاده روی کنند. او ادعا می کرده ، که نینجا ها در هنگام پیاده روی بدن خود را رو به جلو خم کرده و سپس برای تعادل مجبور بودند که با سرعت بیشتری حرکت کنند. علاوه بر این ، یکی دیگر از تمرینات نینجا ها برای دستیابی به تعادل ، راه رفتن با کفش های چوبی بر روی یخ بوده ، که بسیار توسط نینجا تمرین می شده است.

نینجا ها ، همان قدر که به تمرینات فیزیکی اهمیت می دادند ، به تمرینات روحی و روانی نینجوتسو نیز تاکید داشتند. آن ها می آموختند تا چگونه درک ، بینش و غرایز خود را توسعه دهند ، تا جایی که حتی غیر انسانی به نظر می رسید. در برخی از نوشته های قدیمی آمده است ، که نینجا ها هیچ چیزی را غیر ممکن نمی دانستند و سعی می کردند تا پیچیده ترین مسائل را در کوتاه ترین زمان ممکن حل کنند.

سموم و ابزار های ویژه!

همان طور که می دانید ، نینجا ها دارو سازانی چیره دست بودند که در تهیه سموم ، پودرها و ترکیبات مختلف مهارت داشتند و این مهارت مهم و کلیدی در رشته نینجوتسو به آن ها آموزش داده می شد.

-سم

سموم مورد استفاده نینجا ها از منابع معدنی ، حیوانی و گیاهی تامین می شده است. از برخی سموم برای کشتن دشمنان و از برخی دیگر برای خواباندن ، فلج کردن و… استفاده می شده است. این سموم در اغلب موارد توسط دارت ویا تیر مورد استفاده قرار می گرفتند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، نینجا ها تفنگ هایی آب پاش نیز ساخته بودند ، که در آن ها آب سمی ریخته شده و برای کور کردن دشمنان مورد استفاده قرار می گرفت.

-وسیله های خاص و ویژه

علاوه بر جنگ افزار های معمول ، نینجا ها از وسیله های خاص و ویژه ای نیز برای نفوذ به قلعه دشمنان استفاده می کردند. به طور مثال در افسانه ها آمده است ، که نینجا می توانستند بر روی آب راه بروند و این موضوع دقیقا” صحیح است ، چگونه؟ ، نینجا ها وسیله هایی مانند: تخته های ساخته شده از نی ، پوست های حیوانات پر شده از هوا و… داشتند که از آن ها برای عبور از خندق های دشمنان استفاده کرده و در سریع ترین زمان ممکن ، خود را به داخل قلعه می رساندند.

-لباس مشکی

یکی از مشخصه های اصلی نینجا ها را می توان لباس مشکی آن ها دانست. ممکن است برای شما این سوال پیش بیاید که چرا نینجا ها از لباس های مشکی استفاده می کردند؟ ، در پاسخ باید بگوییم که دلیل این کار ، امکان استتار راحت تر در هوای تاریک بوده است. چرا که نینجا ها اکثر عملیات های خود را در هوای تاریک انجام می دادند. نینجا ها سلاح های متنوعی را با خود حمل می کردند و به همین دلیل لباس های آن ها ، جیب های متعدد داشت تا به آن ها در حمل تجهیزات کمک کند.

جاسوسی و ترور!

-تویری نو جوتسو

مهارت جاسوسی و ترور نیز از جمله فنون مهمی بوده که در رشته نینجوتسو به نینجا ها آموزش داده می شد. یکی از تکنیک های نفوذ در دل دشمن ، عملیات غیر مستقیم بود. به طور مثال فرض کنید ، یک نینجا برای ترور یک ارباب مهم فرستاده شود ، در این هنگام ، قطعا” سامورایی های بسیار چیره دستی وجود دارند که همواره از ارباب خود محافظت می کنند و این کار را برای نینجا ها بسیار سخت و دشوار می نمود.

در چنین شرایطی نینجا ها به روش غیر مستقیم روی می آوردند. به طور مثال به کار در یک معبد مشغول می شدند و پس از مدتی از کشیش می خواستند تا آن ها را به عنوان خدمت کار به ارباب مورد نظر معرفی کند. سپس مدتی برای ارباب کار کرده و در موقع مناسب ، اقدام به ترور او می نمودند.

-چیکایری نو جوتسو

یکی دیگر از مهارت های نینجوتسو ، چگونگی نفوذ در دل دشمن و انجام دادن کارهایی مانند: آتش زدن اردوگاه ، دزدیدن وسایل و تجهیزات ، پخش کردن شایعات نادرست و… بود. چرا که با این کار می توانستند روحیه دشمن را تحت تاثیر قرار داده و حتی با ایجاد سردگمی ، موجب پیروزی شوند.

-اونگیو جوتسو

هنر استتار و مخفی ماندن از چشم دشمن نیز از جمله مهارت هایی بود که هر نینجایی باید بر آن تسلط می داشت. در این مهارت ، نینجا ها می آموختند که چگونه بتوانند رفتار و حرکات خود را به خوبی کنترل کرده و برای مدت زمان طولانی بدون کوچک ترین حرکتی ، ثابت بمانند. در این هنر به جنگجویان آموزش داده می شد که چگونه خود را در تاریکی شب به شکل بوته ویا درخت در آورده و دشمنان را گمراه کنند.

یکی دیگر از جنبه های جذاب این آموزش ، کنترل تنفس است. نینجا ها با استفاده از این مهارت ، به خوبی می توانستند برای مدت زمان طولانی در زیر آب مانده و از طریق نی نفس بکشند. علاوه بر این ، نحوه کنترل تنفس در این جنگجویان به نحوی بوده که می توانستند خود را به مرگ زده و از بازرسی های عجولانه ، جان سالم به در ببرند.

پیشنهاد می کنیم حتما” بخوانید: ۶ تفاوت اصلی سامورایی و نینجا

در این مقاله سعی کردیم شما را با نینجا ها و همین طور رشته نینجوتسو و تاریخچه آن آشنا کنیم. خوشحال می شویم نظرات خود را در بخش زیر برای ما کامنت کنید.